W końcu czas na dokończenie poprzedniego wątku (tutaj) - nie wierzę w przypadki, więc nie bez kozery w Walentynki o rycerstwie ;) Dzisiaj kilka surowych informacji, gdyż nie potrzeba więcej po wcześniejszym artykule.
Ręczna broń stosowana do ataku pieszego
 |
| Miecz każdy zna, więc pozwólcie oddać słowo grafice. |
Włócznia ma swoje rodzaje. Dzieli się ją na: przeznaczoną do walki jezdnej oraz do walki pieszej. Jej budowa charakteryzuje się rozwiniętymi grotami, o silnie zróżnicowanych konstrukcjach, których końce były zazwyczaj zdobione (np. pomponami).
 |
| Kilka rodzai włóczni zwanych halabardami. |
 |
| Inny rodzaj włóczni zwany glewią. |
Sztylet - rodzaj noża stosowany do samoobrony albo w organizowanych walkach.
 |
| Sztylet włoski na sprężynie. |
Topór - najprościej określając jest to wielka siekiera, często obusieczna. Ponadto jej ostrze mogło być zdobione. Obecnie często pojawiające się w filmach (np. Władca Pierścieni).
 |
| Repliki. |
Broń obuchowa - jej głównym zadaniem było zadawanie ciosów miażdżonych lub miażdżono-szarpanych co niwelowało wroga na stałe, gdyż umierał na polu bitwy lub krótko po walce. Obecnie w walkach nie stosuje się zbyt często ze względu na ogromną możliwość śmierci.
 |
| Młot bojowy. |
 |
| Morgensztern (Gwiazda Zaranna). |
 |
| Buzdygan. |
Ręczna broń stosowana do ataku konnego
Jest to trochę sztuczny podział, gdyż jezdny wojownik mógł używać broni do walki pieszej aczkolwiek w ten sposób lepiej jest to osadzić w pamięci.
Włócznia
 |
| Kopia - lepszej nie znalazłem. |
 |
| Bogato zdobiona rohatyna - powinna być zamocowana na około dwumetrowym drzewcu. |
Łuk - umieszczam go przy jeździe ze względu na postrach jaki siał służąc w rękach Tatarskich.
 |
| Łuk tradycyjny, który został wyparty przez łuki azjatyckie. |
Teksty źródłowe
 |
| Opis zbroi |
Jest ich niewiele, a jeszcze mniej przetłumaczonych na język polski. Potrzebne są w tym miejscu głowy mądre do tego, aby odzyskać to o czym zapomnieliśmy, co wyparliśmy z kultury. Dziwne oznaczenia zawarte w poniższym wykazie są skrótami pod jakimi należy fachowo szukać tekstów.
- Cod. ms. 3227a znajduje się w Germanisches Nationalmuseum w Norymbergi; Hanko Döbringer (1389) - dyskurs prowadzony z leychmeistere, mający na celu udowodnić wyższość nauk Mistrza, dlatego też zawiera wiele wskazówek natury bardziej ogólnej, niż pozostałe traktaty z tej linii,
- ms. germ. quart. 16 (5878), Biblioteka Jagiellońska, Kraków; Gladiatoria (1420-1440),
- 44 A 8 (Cod. 1449) znajduje się w Biblioteca dell'Academica Nazionale dei Lincei e Corsiniana w Rzymie; Peter von Danzig (1452),
- Cod. I.6.40.3, F. Öttingen - znajduje się w Wallersteinische Bibliothek w Augsburgu,
- M. I. 29 znajduje się w Universitätsbibliothek w Salzburgu. Hans von Speyer (1491),
- Das Ringersbuch der Hans Wurm, c. 1505,
- ms. germ. quart. 2020 (5879), Biblioteka Jagiellońska, Kraków; Goliath (1510-20) - ten anonimowy traktat jest wczesnorenesansową w miarę wierną kopią nauk przekazanych przez Petera von Danzig wraz z inspiracjami z innych, bliżej nieznanych źródeł. Szczegółowa analiza części poświęconej naukom mistrza Johannesa Liechtenauera stanowiła temat pracy doktorskiej Grzegorza Żabińskiego,
- Zapasy Otta Żyda.
Bibliografia
- Walczak B., Polskie sztuki walki?
- Bąk M., Staropolski styl władania szablą. Czy istniał naprawdę?
- Jarosz R., Źródła do ćwiczenia walki szablą polską
Krzychu ;)
Średniowiecze jest jedną z najbardziej romantycznych epok głównie ze względu na literaturę - liczne romanse rycerskie, które były podstawą literatury świeckiej, hagiografia wbrew pozorom również zawierała sceny miłosne. A przede wszystkim była to epoka, której miłość była bardzo racjonalna, normalna (np. w porównaniu do romantyzmu). Poza tym romantyzm to nie tylko związek kobiety i mężczyzny. Dużo pisać można o tym ;)
OdpowiedzUsuń