Muslims!

Wielu ludzi patrzy z obawą na Zachód jak kraj po kraju jest zalewany islamską falą, której wyrazem jest przemoc wobec europejczyków - głównie w Szwecji, Francji i Belgii oraz ograniczanie roli kobiet w życiu społecznym. Wraz z tym strachem narosło wiele niedomówień i błędnych wizji wyznawców Allaha. W poście tym postaram się nieco rozjaśnić skrywany za burką obraz. 

Dane ogólne

Imię boga: Allah ( z ar. bóg)

Główny pośrednik objawienia: Mahomet (właściwie: Muhammad ibn Abd Allah ibn al-Mualib) - błędem jest określanie wyznawców mahometami, ponieważ wierzą w Allaha

Czas powstania: VII wiek

Główne miasta: Mekka, Medyna, Jerozolima (głównie ze względu na Żydów, brak wzmianki w Koranie)

Duchowieństwo: brak

Główne ośrodki nauczania: Arabia Saudyjska, Uniwersytet Le Cité de la Al-Azhar w Kairze - brak scentralizowania nawet wewnątrz jednego kraju choć są rady muzułmańskie

Liczba wyznawców: ok. 1,6 mld (ok. 24,35% ludności świata) -

Islam a judaizm i chrześcijaństwo

Z V sury Koranu dowiadujemy się o licznych kontaktach Mahometa z żydami i chrześcijanami. Wiązało się to z pracą jaką wykonywał - był kupcem. Pierwsi przybyli tam w I wieku po zburzeniu świątyni, a drudzy z misją głoszenia Ewangelii poganom. Były to z pewnością spotkania z głosicielami, a nie z Księgami. Wniosek ten narzuca się w wyniku lektury Koranu (o czym poniżej). Ponadto, inaczej niż dzisiaj, wierni kierowali swe modły do boga kierując ciało swe w stronę Jerozolimy. Było to spowodowane tym, że Mahomet niejako "podpiął" się pod judaizm chcąc jego wyznawców włączyć do swojego grona. Było to o tyle ułatwione, iż w Żydach po raz kolejny rozbudziła się nadzieja na Proroka-Mesjasza. Odmówiono mu tej roli z jednej bardzo prostej przyczyny - nie był żydem, Izraelitą, a dodatkowo wykazali mu brak znajomości Starego Testamentu. W wyniku tej zniewagi zostali oni częściowo przez Mahometa, a częściowo przez Umara (jednego z następców) wygnani bądź wymordowani na terenie Półwyspu Arabskiego. Odcięto się również częściowo od ich praktyk religijnych oraz modlitwy zwróconej w stronę Jerozolimy na rzecz Mekki. Jednak wiele z judaizmu pozostało - choćby główne postaci Tory czy ksiąg prorockich wplecione przez Mahometa do islamu podczas jego tworzenia. Wykorzystał on również pewną "lukę" w proroctwie dotyczącym potomka niewolnicy Hagar - Ismaela oraz jego potomków, które mówiło o licznym ludzie biorącym sobie z niego korzenie.

Odnośnie chrześcijaństwa sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana, gdyż związki z nim są raczej heretyckie tzn. większość informacji o Jezusie ma pochodzenie apokryficzne, a więc z ksiąg odrzuconych jako nieautentyczne, nieprawdziwe. Chrystus jest uważany za proroka wielkiego, zrodzonego z dziewicy, który przyjdzie sądzić w dniu ostatecznym, ale Mahomet zakryje swoim płaszczem wiernych Allahowi. Jest to jedna z dwóch wizji sądu - druga zawiera informacje o moście prowadzącym do raju, pod którym będzie piekło, do którego wpadną niewierni. Podobnie jak w apokryficznych ewangeliach tak i w Koranie Jezus nie umarł na krzyżu, a zrobił to ktoś podobny do Niego, gdyż On wstąpił w tym momencie po drabinie do Nieba. Przy okazji apokryfów należy wspomnieć o ogólnym podejściu wyznawców ww. religii do chrześcijańskiego Pisma Świętego, który jest kształtowany przez trzy szkoły:
1. Odrzucenie Biblii jako niewiarygodnej
2. Uznanie z zastrzeżeniami, iż fragmenty zostały dodane lub zniekształcone
3. Uznanie z podkreśleniem konieczności właściwej interpretacji (pogląd przypisywany np. Al-Ghazalemu).
Natomiast samo podejście do chrześcijan zawarte w Hadisah (opowieść przytaczająca wypowiedź proroka Mahometa, jego czyn lub milczącą aprobatę) jest dwojakie - z jednej strony są chwaleni jako wyznawcy jednego Boga niezwykle pobożni, a z drugiej strony są ganieni za: dzielenie się na sekty, fałszowanie swojej Świętej Księgi, brak wierności Słowu Bożemu czy czczenie grobów i obrazów. Z tąd też biorą się sprzeczne podejścia do wyznawców Chrystusa np. poglądy Raszid Rida czy Abd al-Majid Charfi. Niezrozumienie czci oddawanej chrześcijańskim ikonom jest o tyle ciekawe, iż sami czczą czarny kamień tłumacząc to następująco:

Żadna religia nie potępia czczenia bożków bardziej, aniżeli islam. Muzułmanie nie czczą Kaby, lecz Boga, czyli Allaha. Kiedy okrążają Kabę, nucą La illaha illa Allah (Nie ma bóstwa godnego czci poza Allahem – Bogiem Jedynym). Kaba jednoczy Muzułmanów w modlitwie. Gdyby muzułmanie modlili się w dowolnym, wybranym przez siebie kierunku, panowałby chaos. Kaba daje szansę na zjednoczenie w modlitwie, gdyż wszyscy muzułmanie zwracają się ku jednemu punktowi, ku Kabie. Na całej kuli ziemskiej ludzie z różnych krajów zwracają się na północ, południe, wschód i zachód po to, by zwrócić się w kierunku Kaby. Kiedy muzułmanie sporządzili mapę kuli ziemskiej, pośrodku umieścili Mekkę; lecz gdy ludzie Zachodu przejęli władzę, środkiem stał się Greenwich. Jednak jeśli spojrzycie na mapę, Mekka nadal stanowi środek globu. Chwała Bogu!

Ponadto islamolodzy, m.in. Jean Alcader, twierdzą, że pięć filarów islamu (1. wyznanie wiary - el shahada, 2. rytualna modlitwa pięć razy dziennie po dwie minuty - el salat, 3. jałmużna - el zakat, 4. post - el ramadan i 5. pielgrzymka - el hajj) ma swe źródło w najznakomitszych tradycjach judeochrześcijańskich. Generalnie muzułmańska modlitwa odmawiana pięć razy dziennie, przed śmiercią czy w ogóle w ciągu dnia jest wyznaniem wiary (shahada), które zaprzecza dogmatowi o Trójcy Świętej: wierzę w jednego Boga Allaha, lecz nie ma innego Boga niż Allah. Jest to o tyle interesujące, iż nie ma innego boga poza Allahem, więc po co to powtarzać. Oddziaływanie chrześcijaństwa da się również zauważyć w tradycji sufickich mnichów, wśród których były również kobiety. Ciekawy dopowiedzeniem odnośnie historii islamu i koneksji z chrześcijaństwem stanowi ten artykuł.

Koran

Od lewej: Koran, Sunna i tasbih - islamski sznur modlitewny

Objawiona księga islamu, której idealny wzór znajduje się w niebie. Stanowi podstawę dla tej religii, w której teologia praktycznie nie istnieje. Dzieje się tak, ponieważ Koran jest nienaruszalnym słowem Allaha, najwyższym autorytetem na ziemi, którego jakiekolwiek tłumaczenie (zarówno tekstu jak i na inne języki) jest zakazaną interpretacją. Stąd też wzięła się nazwa "religia księgi", która błędnie jest rozciągana na chrześcijaństwo. Dla nas bowiem Objawieniem jest Jezus Chrystus, a nie Pismo Święte. Biblia tylko zawiera treść Objawienia. W związki z takim podejściem do swego pisma wyznacza ono plan każdego dnia niemal w każdym aspekcie. 

Pomimo zakazu interpretacji pojawiły się, głównie w XIX wieku, ośrodki badające Księgę - zarówno w Europie jak i samych krajach muzułmańskich. Wewnątrz islamu powstały dwie główne szkoły - pierwsz odwołująca się do późnośredniowiecznych komentarzy oraz druga chcąca odczytać go "w duchu epoki". Język arabski, w którym została spisana księga przez wielu wyznawców uważany jest za idealną jego odmianę. Inaczej myślą orientaliści porównując go raczej do greki koine - inaczej mówiąc języku plebsu. Podobnie jak ta wersja greki arabski koraniczny nie jest używany przez wyznawców Allaha. Muszą się go uczyć od podstaw nawet sami Arabowie. Współczesny literacki język jest całkowicie inny od tego z księgi - odwrotnie do tego co możemy przeczytać bądź usłyszeć na lekcjach historii. Inną innością jest to, że sam Koran funkcjonuje w siedmiu lub ośmiu różnych wersjach.

Treściowo Koran obejmuje wiele podań i fragmentów zaczerpniętych ze Starego i Nowego Testamentu. Nie tylko są zapożyczone postacie, ale i wydarzenia. Jednak co interesujące wiele sprzeczności z danymi poza koranicznymi biorą się z jego budowy bezczasowej (czas linearny nie jest zachowany). Ponadto pojawiają się błędy głównie dotyczące herezji chrześcijański czego świetnym przykładem może być włączenie Maryi Matki Jezusa w skład Trójcy Świętej. Podobnie jak Biblii tak i Koranu nie sposób czytać bez, przynajmniej, minimalnego kontekstu historyczno-kulturowego. Wyjaśnienie do zawiłości stanowi nie mniej zawiły komentarz w postaci Sunny. Uważam, że można również przeczytać to świadectwo byłej egipskiej muzułmanki - pomimo tego z jakiej strony pochodzi jest wiarygodne.

Dziwności

Z islamem wiąże się również kultura arabska, która często nie ma oparcia w religii i wiąże się z silnym rozczłonkowaniem islamu. Do najbardziej kojarzonego jej elementu należy burka - jest to nieprzezroczysty kawał materiału, którym kobieta ma się okryć, gdyż każda jej nagość należy do mężczyzny. Podobnie nikab, który pozwala na odkrycie pewnych elementów ciała jak np. oczy. Innym uwłaczającym rytuałem praktykowanym głównie w północnej i wschodniej Afryce jest obrzezanie kobiet. Znamienny dżihad również jest w pewien sposób naleciałością kulturową, która wiąże się z nienawiścią względem europejczyków, których utożsamia się z chrześcijanami. Bierze się to z nieraz brutalnej okupacji państw islamskich przez kolonizatorów. Sam w sobie istnieje, ale nie powinien mieć miejsca względem chrześcijan i żydów - lecz i tutaj pojawiają się sprzeczności. Islam zabrania również trzymania psów w domu, gdyż jest to spowodowane pogryzieniem proroka przez jednego z nich. Nie jest to przestrzegane przez wielu muzułmanów. Podobnie rzecz ma się z alkoholem, który de facto jest obecny w arabskich rodzinach królewskich.

Krzychu

Źródła:
Jean Alcader Prawdziwe oblicze islamu
Julien Ries Islam
Abu Issa Al-Shamy Jaki jest cel naszego życia?
Józef Bielawski Koran (tłumaczenie)
Józef Bielawski Islam